Als het lekker ruikt, is het goed en maken we andere gevaarlijke fouten met voedsel

Als je denkt dat het genoeg is om dingen te ruiken om te weten of ze slecht zijn, zuig je aan de kop van de garnalen, want daar zit alle substantie in en je bent ervan overtuigd dat alle toevoegingen slecht zijn en de transgenen nog meer, dit interesseert je. Uit het boek Eat Safe Eating Everything van voedingstechnoloog en diëtist-voedingsdeskundige Beatriz Robles hebben we een aantal van de meest voorkomende fouten die we maken met voedsel verzameld. Maak een notitie.

Ruik het voedsel om te zien of het in goede staat is

"Het werkt niet. En ook de smaak of het uiterlijk kun je niet vertrouwen: er zijn voedingsmiddelen die ogenschijnlijk in perfecte staat zijn, maar ze kunnen pathogene micro-organismen of gifstoffen bevatten", waarschuwt Beatriz Robles.

Wat moet je dan doen? "Als het voedsel bedorven is, gooi het dan weg. Als het niet bedorven is, maar je weet niet hoe het bewaard is gebleven of hoe lang er bacteriën in de koelkast groeien, gooi het dan weg. Als je twijfelt, gooi het dan weg", besluit Beatriz krachtig.

Denken dat hitte alles 'doodt'

Als je het verbrandt, dood je natuurlijk alles, maar culinair zal het niet prettig zijn en kan het zelfs schadelijk zijn voor de gezondheid. Volgens Beatriz Robles "elimineert normaal koken, of het nu op keukenvuren, in de magnetron of in de oven is, micro-organismen zolang de aanbevolen temperaturen en tijden worden bereikt, maar het slaagt er niet in om sporen of sommige resistente gifstoffen te vernietigen. te verwarmen, zoals schimmels. "

Wat moet je dan doen? Niets om restjes op te warmen waarvan u twijfelt of het in goede staat is of niet, om meer kalm te blijven. Als je twijfelt, kun je dat overblijfsel maar beter verwijderen.

Geloof in de 5 seconden regel

Er wordt algemeen aangenomen dat als je toast of wat eten op de grond laat vallen, er niets gebeurt als je het binnen 5 seconden oppakt, omdat de ziektekiemen geen tijd hebben om zich vast te klampen. Liggen. Niet waard. En niet als je het ook uitblaast om elk spoor van besmetting te verwijderen. "Velen denken dat micro-organismen in de rij staan voor een feesttent, wachtend tot de bus in de vorm van een toast arriveert, om ordelijk naar boven te gaan en de transportpas te presenteren", grapt Beatriz Robles. "Ja, het is waar dat de hoeveelheid micro-organismen die zich hechten afhangt van het soort voedsel dat we laten vallen (als het veel vocht en een glad oppervlak heeft, kan het gemakkelijker bacteriën vangen), en dat hoe langer we het laten zitten bodem,meer microbiële belasting zal hebben. Maar er is geen 'veilig' tijdsbestek, waarschuwt hij.

Wat te doen? Gooi het weg als het op de grond valt. En als je in de verleiding komt om het te conserveren, 'denk dan dat het ecosysteem zich op de grond bevindt waarop je stapt met de schoenen waarmee je van de straat komt, waar resten van afval, uitwerpselen en urine van dieren - en mensen - en vuil in overvloed zijn ", beveelt Beatriz aan.

Verwijder het beschadigde deel en eet de rest op

Een veel voorkomende praktijk is om iets uit de koelkast te nemen, een saus, een jam, een vrucht … en als je een bedorven deel hebt, verwijder het dan en eet de rest rustig op. "Om te beginnen kunnen mycotoxinen het voedsel binnendringen en is er geen manier om te weten hoeveel je moet elimineren. Bovendien kun je door het verwijderen van het aangetaste deel de gifstoffen meesleuren en de ogenschijnlijk gezonde gebieden besmetten", waarschuwt Beatriz Robles.

Wat te doen? "Er is maar één oplossing: ALTIJD het hele product weggooien, ongeacht de textuur, hardheid of vochtigheid. Vind je het moeilijk om voedsel te verspillen, dan is de oplossing om het beter te plannen en te gebruiken, en om de voedselveiligheid niet in gevaar te brengen", besluit hij.

Zuig de koppen van de garnalen

Beatriz Robles legt uit dat het niet raadzaam is om de koppen van garnalen en andere kreeftachtigen te zuigen, evenals het lichaam van krabben "omdat dit het deel is waar meer cadmium zich ophoopt", een zwaar metaal dat in de omgeving aanwezig is en hoopt zich op in voedsel. "Eenmaal ingenomen, hoopt cadmium zich voornamelijk op in de nieren en de lever, en is het giftig voor deze organen. Bovendien veroorzaakt het botdemineralisatie en er zijn aanwijzingen dat het kanker kan veroorzaken", legt hij uit.

Wat te doen? De voedselautoriteiten stellen geen veilig maximumrantsoen vast, maar raden aan om niet op de koppen te zuigen of er bouillon van te maken (hoewel in dit geval het cadmium meer verdund zou worden wanneer bouillon wordt toegevoegd). "Als je ze nog steeds niet wilt vergeten, moet je weten dat hoe groter de blootstelling, hoe groter het risico (of wat hetzelfde is: hoe meer, hoe slechter)", zegt Beatriz.

Eet de kip niet gaar

Hoewel sommige vleessoorten geen hoog risico opleveren als ze van binnen een beetje rauw worden gegeten omdat de meeste bacteriën op hun oppervlak zitten, is dit bij gevogelte niet het geval. "Je mag van geen enkele vogel rauw of onvoldoende verhit vlees eten. Geen eenden, kalkoenen, kippen, kippen of enig ander dier met veren en vleugels, ook al heb je er nauwgezet mee omgegaan (…). Het is waarschijnlijk dat ze besmet zijn met Salmonella of Campylobacter, en dat deze bacteriën verborgen gebieden bereiken ”, rechtvaardigt Beatriz Robles.

Wat te doen? Eet dit soort vlees goed doorbakken, maar natuurlijk zonder het aan te branden.

Zich baserend op marinade om ziektekiemen te neutraliseren

Zich baserend op de marinade om ziektekiemen te neutraliseren

"Door te marineren worden micro-organismen niet vernietigd, hoeveel citroensap je ze ook raakt", zegt Beatriz Robles bot. Maar het betekent niet dat je deze superhandige kooktechniek moet missen om smaak, aroma, sappigheid en malsheid aan eten toe te voegen. Je moet alleen onthouden dat het niet hetzelfde is als desinfecteren.

Wat te doen? Om te voorkomen dat u bedwelmd raakt door marinades, raadt Beatriz aan om te marineren in wegwerpzakjes voor levensmiddelen of in geschikte glazen, plastic of (zo niet zure oplossingen) roestvrijstalen containers. Dek het voedsel af of bedek het zodat het niet in contact komt met andere producten, bewaar het tijdens het proces in de koelkast en gebruik de marinade niet om andere gerechten aan te kleden.

Zonnebloemolie gebruiken om te frituren

In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, heeft zonnebloemolie geen betere bakeigenschappen dan olijfolie. "Ik geef je de reden dat olijfolie duurder is, dat het veel beter is om het rauw te consumeren en dat het pijnlijk is om het in de pan oververhit te zien. Maar zelfs daar. Omdat het blijkt dat olijfolie stabieler is om te verhitten, en dat is in ons belang om de productie van ongewenste verbindingen - dat wil zeggen giftige - te vermijden als we de bevroren kroketten in mama's bakje koken of blind voor frites gaan ', zegt Beatriz Robles.

Wat te doen? Als je het toch wilt gebruiken, raadt hij aan dat het een 'high oleic' zonnebloemolie is, omdat het afkomstig is van geselecteerde variëteiten die het veel stabieler maken tegen oxidatie.

Hergebruik frituurolie

"Als het heiligschennis lijkt om het na eenmalig gebruik weg te gooien, moet je weten dat de 'weerstand' tegen hitte afhangt van het soort olie en de zuurgraad", legt Beatriz uit, "hoe hoger de zuurgraad, hoe slechter de hittebestendigheid. dat bij het opnieuw verwarmen de kwaliteit ervan afneemt (wat ook), is dat er zich giftige verbindingen gaan vormen, zoals acroleïne, elke keer bij een lagere temperatuur.

Wat te doen? Nieuwe, verfijnde of zuurarme oliën zijn het beste om te braden en niet meer te gebruiken. "En als je ervoor kiest om tot het uiterste te leven en het opnieuw te gebruiken, controleer dan of het bij het verwarmen niet rookt en gebruik het niet vaker dan twee of drie keer, en wees genereus", waarschuwt hij.

Denken dat koffiecapsules kanker veroorzaken

Las cápsulas de café han empezado a prohibirse en algunos sitios, pero no porque su aluminio provoque cáncer como se ha dicho alguna vez, sino por motivos medioambientales, para reducir los residuos. "Lo que es carcinogénico son las actividades industriales de producción de aluminio, pero no la ingesta a través de la dieta", nos aclara Beatriz pero puntualizando que "el aluminio sí que es tóxico para el sistema nervioso, pero el que ingerimos por el contacto de los alimentos con utensilios y materiales, como las cápsulas de café, está regulado para que no lleguemos a tomar cantidades que pongan en riesgo la salud".

¿Qué hacer? Si quieres ser respetuosa con el medio ambiente, prescinde de las cápsulas de café, que además te cuestan un dineral; comprueba un día el precio del kilo de café de un paquete y el de la cápsulas (no el precio por unidad sino por kilo) y verás la gigantesca diferencia. Ahora bien, no hay motivos de salud para temerlas. Aquí tienes un montón de ideas sostenibles y económicas para disfrutar de café.

Temer a los transgénicos

Otra creencia muy extendida es que los alimentos transgénicos son los culpables de todos los males. "¿Qué pasa cuando comes un alimento transgénico? Que en tu estómago digieres sus genes y las proteínas que estos genes han codificado, exactamente como haces con cualquier otro producto. Ese ADN no se incorpora en tu genoma ni tiene capacidad de alterar nada", aclara Beatriz Robles.

¿Qué hacer? Comer sin miedo.Si los genes de lo que comes pudieran alterarte, "ya serías morado por haber comido berenjenas normales y corrientes, que también tienen genes".

Confiar ciegamente en los alimentos ecológicos

Aunque se suele creer que los productos 'eco' son más seguros y saludables porque en su producción no se pueden utilizar antibióticos o pesticidas, no es exactamente así. "Independientemente de que se trate de un alimento 'convencional' o 'ecológico', la utilización de medicamentos y productos fitosanitarios está sometida a una normativa rigurosa, se establecen límites máximos de residuos (LMR) con un margen suficientemente amplio como para que no supongan ningún riesgo para la salud, y se controla su cumplimiento. Algo que, por cierto, no sucede cuando las lechugas que cultiva tu vecino", advierte Beatriz Robles.

¿Qué hacer? Según Bernhard Url, director de la EFSA (Autoridad Europea de Seguridad Alimentaria), no hay diferencias de seguridad alimentaria entre los alimentos convencionales y los ecológicos. Así que se pueden comer tranquilamente tanto unos como otros, siempre y cuando sigan los controles de las autoridades que regulan la seguridad alimentaria.

Evitar a toda costa los aditivos

"Que levante la mano quien piense que los alimentos 'sin conservantes, ni colorantes' son más saludables", nos pone a prueba Beatriz Robles. "Exacto. A una gran parte de nosotros esos reclamos en el etiquetado nos están diciendo que son mejores que los de al lado, porque carecen de un ingrediente, y se instala en nuestra cabeza que el compuesto en cuestión es perjudicial. Es una paradoja, pero la misma industria que emplea los aditivos (que NECESITA emplearlos) promociona sus alimentos con el mensaje implícito de que no son muy buenos para ti", continúa diciendo, y nos explica que muchos aditivos como por ejemplo el E-330, que no es otra cosa que el ácido cítrico de los limones y las naranjas, son inocuos.

¿Qué hacer? "Si un producto lleva un porrón de aditivos, probablemente no sea saludable. Pero el problema no serán los aditivos, sino el producto en su conjunto, que será un ultraprocesado elaborado con materias primas baratas y con poca densidad nutricional. Preocúpate por las harinas refinadas, los azúcares libres y las grasas de poca calidad. Los aditivos son lo de menos", concluye.

Creer que la carne está llena de hormonas y antibióticos

Seguro que más de una vez has oído decir que la carne, la leche y los huevos están llenos de antibióticos y hormonas. Pues bien, según Beatriz Robles, "el uso de hormonas y de otras sustancias promotoras del crecimiento se empezó a prohibir en la Unión Europea en 1981 (…) Y desde 2006, los antibióticos tampoco pueden emplearse para hacer que los animales engorden". Beatriz explica que hay medicamentos veterinarios autorizados que pueden utilizarse si el animal está enfermo o como terapia reproductiva, pero para todos se fijan límites que garantizan que no llegan a la cadena alimentaria.

¿Qué hacer? Puedes comer tranquila. Si dudas de si se aplica y se controlan todas estas normativas, juzga tú misma. "Se supervisa tanto a nivel europeo como nacional, y los informes oficiales recogen que entre el 99,65 por ciento y el 99,88 por ciento de las muestras cumplen con la legislación. Son números como para comer tranquilos", asegura Beatriz.

El teflón de las sartenes es súper peligroso

El producto al que se refiere esta marca comercial es inerte: "no reacciona con otras sustancias químicas —ni con los alimentos—, así que no es tóxico", nos saca de dudas Beatriz Robles. Sin embargo, se ha extendido la creencia de que es muy peligroso por culpa de otro componente al que va asociado: el ácido perfluorooctanoico (PFOA) que suele acompañarlo porque es el 'pegamento' con el que el teflón se mantiene unido a la sartén. "El PFOA está clasificado como 'posiblemente carcinogénico' (si bien la evidencia de que produzca cáncer es limitada), es tóxico y puede acumularse en el cuerpo", nos explica Beatriz. Pero la buena noticia es que "este material está en la parte interna del teflón, no en la superficie donde se cocinan los alimentos. Si se usan sartenes que estén en buen estado, el riesgo es nulo. E, incluso si tienen arañazos o grietas, la exposición es tan pequeña que el riesgo es mínimo", concluye.

¿Qué hacer? Cocina sin miedo con sartenes de teflón pero cuídalas un poco y no las sobrecalientes.

Come seguro comiendo de todo

Si quieres saber más, te interesará Come seguro comiendo de todo, el libro de Beatriz Robles. Esta experta en seguridad alimentaria nos enseña qué debemos hacer para alejar los peligros de nuestra cocina.