Hoe kasten bestellen volgens de Marie Kondo-methode

Moeilijk, nee … volgende ding!

Ik ben Inés, art director van Clara Magazine, en ik heb 21 dagen geprobeerd mijn kasten te bestellen volgens de Marie Kondo-methode. Voordat ik met de uitdaging begon en met het excuus om het te moeten doen, liet ik de kasten (thuis zijn we met 4) zelf rommelig worden. Een heel gemakkelijke taak! Als je wilt weten of ik mijn uitdaging heb gekregen of niet, lees dan verder …

My Dream Companion: Marie Kondo

Mijn droomgenoot: Marie Kondo

Ik heb tijd gevonden om mezelf te onderzoeken en mijn lieve Kondo te lezen. Mijn doel was om 3 kasten te bestellen: de mijne, die van mijn dochter Luisa en die van de kleine Tomás. Thuis zijn we met z'n vieren, maar hoe ongelooflijk het ook mag lijken, de kast van mijn oudste zoon Alberto werkt vanzelf! Hij, 22 jaar oud, is degene die zijn dingen meer georganiseerd heeft, hij is mijn idool.

Tomás's Closet, AMK (voorheen Marie Kondo)

Ik begon de uitdaging met de kast van de kleine jongen, een totale chaos veroorzaakt door mij, omdat hij hem niet eens opendeed …

Thomas's Closet, DMK (naar Marie Kondo)

Ik volgde alle regels van Marie Kondo en nu is het een genoegen om het te openen, alles geordend, op kleur, op thema, er blijft niets over en alles is ‘draagbaar’. Ik heb Tomás, mijn zoontje, ook zover gekregen zijn kast te openen en zijn kleren te pakken. Ik denk dat hij eerder bang was …

Het ding houdt hier niet op …

Zo ziet je T-shirtlade er nu uit! Op het eerste gezicht zie je welke shirts je hebt, welke kleur je vandaag wilt dragen en alles is netjes.

De kast van mijn dochter Luisa

Maar mijn echte uitdaging, en waar ik het meest trots op ben, is dat ik Luisa's kast en kamer heb opgeruimd. We brachten een hele dag door en gooiden veel dingen weg die ze de afgelopen drie jaar had verzameld: mappen, notities, geschenken, kleding, kleding, kleding …

Hergebruik wat we niet meer gebruiken

We leggen ook alles opzij dat door andere mensen kan worden hergebruikt. Hoewel ze het na 3 uur opgaf, bleef ik het afmaken. We hebben onszelf gered door naar Ikea te gaan, naar een andere kast, ze past in alles, ze is gelukkiger en vindt alles.

En mijn kast …

Zoals altijd bij een mama, is het degene die ik voor het laatst heb achtergelaten. Ik heb geprofiteerd van de kledingwissel en heb veel bestellingen geplaatst. Ik ben veel kleren kwijtgeraakt omdat ik een theorie heb dat vintage gaan op mijn leeftijd niet werkt. Laat ze me niet als vintage beschouwen!

Dit is fijn!

Ik geloof dat ik de challenge 85% heb gehaald omdat ik nog mijn schoenen en ondergoed moet bestellen, maar … wie heeft er niet iets in afwachting?

Een paar dagen geleden luisterde ik naar - niet naar - naar Telecinco, en ik hoorde het nieuws dat Spaanse vrouwen degenen zijn die het minst sporten en dat we geen excuses hebben. Op dat moment, hoe goed ik ook ben, kon ik het niet helpen, maar flap het eruit. Ik klim op een ladder en hang de gordijnen net uit de wasmachine en zonder tijd voor de sportschool: onvergeeflijk.

Omdat ik tijd zat heb, stelde mijn baas me voor om - om niet in verveling of eentonigheid te vervallen - een kleine uitdaging te vinden die me van dag tot dag zou helpen en waarmee ik wat tijd voor mezelf zou kunnen krijgen. Natuurlijk, om het te gebruiken in de sportschool of hardlopen, aghhh! Mens sana in corpore sana.

Wat was mijn uitdaging? Bestel volgens de Marie Kondo-methode!

Het heeft me gekost om het te doen…. En ik moet nog mijn ondergoedla (waar ik geen foto van ga maken) en mijn schoenenkast (ik ben een kleine Imelda, dat geef ik toe) nog repareren. Maar er is geen manier, ik kan geen tijd vinden of ik wil het niet. Er is altijd iets beters te doen. En laat een deel van mij in wanorde achter, diep van binnen, ik vind het al leuk.

Voordat ik begon en met het excuus om het te moeten doen, liet ik de kasten op eigen kracht verknoeien. Een heel gemakkelijke taak natuurlijk …

Uitdaging binnen de uitdaging

Tijd vinden om mezelf te documenteren en mijn lieve Kondo te lezen, die toevallig een metgezel van dromen was. Daar was het, op mijn nachtkastje. En daar gaat het door, maar steeds meer begraven onder de stapel boeken die me elke avond vergezellen en die ik niet kan afmaken.

Sorteer drie kasten op vier

Thuis zijn we met z'n vieren, maar de kast van mijn oudste zoon werkt vanzelf. Hij, 22 jaar oud en hoe ongelooflijk het ook mag lijken, is degene die zijn dingen beter heeft georganiseerd, hij is mijn idool. Ik begon met de kleerkast van de kleine jongen, een totale chaos die door mij werd veroorzaakt (hij maakt hem niet eens open) omdat, zoals ik al zei, ik het voor de uitdaging 'vanzelf' verprutste.

Uitdagingsresultaat: behaald!

Maar mijn echte uitdaging, en waar ik het meest trots op ben, is dat ik de kast en kamer van mijn dochter Luisa heb opgeruimd. We brachten een hele dag door en gooiden veel dingen weg die ze de afgelopen drie jaar had verzameld: mappen, notities, geschenken, kleding, kleding, kleding … Ze gaf het op na 3 uur, maar ik ging door tot het klaar was.

Op mijn leeftijd werkt vintage gaan niet. Laat ze me niet als vintage beschouwen!

We hebben onszelf gered door naar Ikea te gaan, naar een andere kast, ze past in alles, ze is gelukkiger en vindt alles.

Mijn kledingkast, zoals altijd bij een mama, is degene die ik voor het laatst heb achtergelaten. Ik heb geprofiteerd van de kledingwissel en heb veel bestellingen geplaatst. Ik ben veel kleren kwijtgeraakt omdat ik een theorie heb dat vintage gaan op mijn leeftijd niet werkt. Laat ze me niet als vintage beschouwen! Dus elk seizoen houd ik van kleding die modieus is.

Zelfs als…

Ik geloof dat ik de challenge 85% heb gehaald, want ik moet nog mijn schoenen en ondergoed bestellen, maar … wie heeft er niet iets in afwachting? Op dit moment ga ik hardlopen, zoals ik mezelf had beloofd als ik mijn kasten op orde kon krijgen. Goed!