Wist je dat de anisakis een parasiet is die in praktisch alle mariene soorten leeft? Het kan ons spijsverteringsstelsel bereiken en ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken. Als u de onaangename gevolgen ervan niet wilt ondergaan, moet u het leren herkennen, er een einde aan maken en weten hoe u moet handelen in het geval dat het zich in uw lichaam nestelt.
We spraken met Dr. María Teresa Audicana, een allergoloog en anisakisspecialist, om ons uit te leggen hoe we deze kleine bug een gezicht kunnen geven en wat we moeten doen als het in uw lichaam wordt geïnstalleerd.
Hoe anisakis te herkennen
Anisakis is een parasiet die in de zee leeft, dus we kunnen er niet omheen. Het is echter een bug die zichtbaar is voor het menselijk oog, dus we kunnen hem leren herkennen. Hoe gaat het? Het kan zich op twee manieren manifesteren:
- Anisakis is wit tot parelmoer roze van kleur en meet 2 tot 3 cm vrij in de buikholte van vissen . Soms vormen ze klitten die tientallen larven bevatten of nestelen zich rond de buik van de vis (stukjes die "rokken" worden genoemd).
- Als ze cystisch zijn, krijgen ze de donkere spiraalvorm vanwege de melanine van de vis zelf.
Wat zijn de symptomen van een anisakis-infectie
Als u vis eet met anisakislarven en deze "nestelen" in uw darm, kunt u onmiddellijk ongemak beginnen te voelen, hoewel er gevallen zijn waarin het twee weken kan duren voordat de infectie zich manifesteert . De meest voorkomende symptomen zijn:
- Ernstige buikpijn
- Ziekte
- Braken
- Veranderd darmritme (obstipatie en diarree)
Op serieuzere foto's is het mogelijk dat uw toestand gecompliceerd is en u voelt:
- Ademhalingsproblemen
- Droge hoest
- Borstgeluiden
- Gevoel van verstikking
- Duizeligheid
- Verlies van bewustzijn
- Verlies van spanning en shock
Anisakis kan, naast spijsverteringsproblemen door het eten van vis met hun larven, ons ook een allergische reactie geven. In dit geval zijn de symptomen vergelijkbaar met die van andere allergieën:
- Urticaria
- Angio-oedeem
- In ernstige gevallen anafylactische shock
Vis die anisakis kan bevatten
Volgens studies kan elke zeevis worden geparasiteerd door anisakislarven. Onder de talrijke vissoorten en koppotigen die aan parasitering lijden, zijn er vele die we regelmatig eten, zoals haring, sardines, ansjovis, zalm, koolvis, heek, blauwe wijting, modderkruiper, makreel, bonito / tonijn, zeeduivel, tarbot of horsmakreel. Anisakis-larven kunnen ook aanwezig zijn in koppotige weekdieren (inktvis, octopus).
- Pas op voor ingelegde ansjovis! Volgens een studie van het Institute of Marine Research treden de meeste jaarlijkse infecties door anisakis op door zelfgemaakte ansjovis die slecht zijn gemacereerd in azijn. Het is ook belangrijk om te weten dat azijnbehandelingen en marinades niet voldoende zijn om anisakis te doden.
Maar niet alles zou slecht nieuws worden … Je kunt helemaal kalm zijn als je tweekleppige dieren eet (oesters, mosselen, mosselen, kokkels, enz.), Schaaldieren (schaaldieren) riviervis, zoals forel of karper en zalm, altijd en wanneer niet wild .
Hoe de verspreiding van anisakis te voorkomen
Dr. Audicana, een expert in deze parasiet, legt uit dat is aangetoond dat de meest effectieve maatregelen om anisakis te doden zijn:
- Snel invriezen bij minder dan -20 ºC gedurende minimaal 48 uur.
- Kook de vis minimaal 2 minuten in het stuk op een temperatuur boven 60ºC .
Deze conclusies hebben ertoe geleid dat de WHO heeft aanbevolen de vis te koken of in te vriezen voordat deze voor rauwe consumptie wordt gebruikt. Dus nu weet je, als je van sushi, ceviche, gepekelde ansjovis of een andere bereiding van ongekookte vis houdt, moet je deze eerst invriezen.
- Daarom is de meest effectieve maatregel om de verspreiding van anisakis te voorkomen, het vermijden van de consumptie van rauwe vis die niet eerder ingevroren of onvoldoende gekookt is.
Als u of iemand in uw omgeving anisakis heeft gehad, hoeft u zich geen zorgen te maken, het verspreidt zich niet van patiënt naar patiënt, het gaat alleen van vis naar mens in een poging toegang te krijgen tot de definitieve gastheren, die grote zeezoogdieren zijn (walvissen en zeehonden tussen anderen).
Volgens Dr. María Teresa Audicana, allergoloog en lid van Topdokters, "is het redelijker om op een normale manier door te gaan met het consumeren van vis. Het is een zeer belangrijk voedingsmiddel in onze voeding en de kennis van de risico's die de consumptie ervan met zich meebrengt, zou niet moeten gebeuren. dat onze eetgewoonten veranderen . De algemene bevolking zou normaal elke soort vis moeten eten die gekocht is met de sanitaire garanties die in ons land van kracht zijn (de wetgeving vereist het invriezen van de vis die rauw geconsumeerd zal worden) ". Kortom, als u de eerdere aanbevelingen opvolgt en geen rauwe vis eet die niet eerder is ingevroren, heeft u weinig kans om besmet te raken.
Lijd niet in restaurants, want de wetgeving vereist dat ze alle vis die rauw geconsumeerd zal worden, invriezen.
Hoe dan ook, schrik niet van tevoren. De meest voorkomende is dat deze larven allergische reacties veroorzaken die zich in de meeste gevallen meestal manifesteren met urticaria .
Effectieve behandelingen tegen anisakis
Als u zeer intense buikpijn heeft, ga dan naar uw arts en vertel hem over uw symptomen. Vergeet niet hem te vertellen dat je vis hebt gegeten, geef daarbij aan wat voor soort het was en hoe het werd bereid. De meeste vergiftigingen genezen vanzelf, maar er zijn momenten waarop het ongemak aanhoudt of verergert en de tussenkomst van een specialist noodzakelijk is.
Volgens dr. Audicana "is de meest effectieve behandeling de extractie van de larven , een procedure waarbij de symptomen meestal binnen een paar uur verdwijnen. Soms is een chirurgische ingreep nodig, hoewel het normaal is dat een behandeling met serum en antibiotica is vereist. genoeg voor genezing. "
Er zijn talloze antiparasitaire farmacologische behandelingen onderzocht, maar momenteel is er geen die effectief is tegen deze ziekte.
Bij allergie is er geen specifieke behandeling . Symptomen worden op dezelfde manier behandeld als andere allergische reacties: antihistaminica, corticosteroïden, bronchodilatatoren en epinefrine, afhankelijk van de symptomen die de patiënt vertoont.
