Vier meisjes en vier jongens. Dit is een korfbalteam. Ze spelen op een veld dat is verdeeld in twee banen. In elk een mand op een hoogte van 3,5 m en de helft van het team in absolute pariteit: twee meisjes en twee jongens. "Er zijn hier geen gespecialiseerde spelers, er zijn geen spilpunten of aanvallers", vertelt Kira Menén, voorzitter van de Catalaanse korfbalbond. Er zijn slechts twee rollen die iedereen gelijkelijk en om de beurt vervult: aanvallen om te scoren en de basket te verdedigen ". De korfbal is gelijkheid en vermijdt individualiteit. Vaarwel verschillen tussen mannen en vrouwen. Vaarwel oorlog tussen de seksen. We gaan wat meer leren over deze sport die sinds 1982 in Catalonië wordt beoefend. Een sport die niet onopgemerkt zal blijven in 2020, het jaar van het sporttoerisme in Catalonië.
ZIJN MANNEN UIT MARS EN VROUWEN UIT VENUS?
Niet in de korfbal. Jessica Lechuga, speler van de Korfbal Vallparadís Club, uit Terrassa, en lid van het Catalaanse nationale korfbalploeg, legt uit waarom: "In dit spel moeten we allemaal evenveel bijdragen. Het is geen sport zoals basketbal of voetbal, in de dat je alleen een basket of een doelpunt kunt naderen en scoren. Als je de bal hebt, kun je niet bewegen, geef hem alleen door aan een teamgenoot die niet gemarkeerd is zodat hij kan scoren. We hebben elkaar allemaal nodig en dit betekent dat er geen verschillen zijn tussen spelers " .
EERLIJK SPEL EN VOOR IEDEREEN
Berta Alomà, een Korbal Club Barcelona-speler en ook lid van het Catalaanse nationale team, is 27 jaar oud en speelt korfbal sinds ze 11 was. Een van de dingen die haar tot deze sport aantrokken, was haar fairplay. "Het is een heel zuivere sport omdat het fysiek contact bestraft, en tegelijkertijd is het een sport waarin iedereen kan spelen: groter, kleiner … Het doorbreekt stereotypen." Leeftijd is ook geen probleem. De ervaring van Jessica, 32, bevestigt dit: "Door de jaren heen zie ik het spel beter, dus ik hoef niet zo veel te rennen en mijn bewegingen zijn van betere kwaliteit. Als je in vorm bent, kun je op 40-jarige leeftijd perfect spelen" .
2020 is het jaar van sporttoerisme in Catalonië, een ideale context om sporten zoals korfbal te ontdekken
EEN UITDAGING VAN WEERSTAND
Bij korfbal is de beweging continu en intens. Het ideaal is volgens de spelers om teamtraining aan te vullen met gymsessies om de spieren te versterken en de fysieke weerstand te vergroten. Een weerstand die zowel mannen als vrouwen moeten hebben, en die de grove uitdrukking van het 'zwakkere geslacht' begraven. "Je moet je teamgenoten verdedigen en aanvallen zoals zij", zegt Jessica. "Jij bent een van hen en niemand is op de achtergrond. Bij korfbal is iedereen belangrijk."
Een sport met grote waarden: gelijkheid, kameraadschap en geweldloosheid
DE OORSPRONG
De korfbal werd in 1902 in Nederland geboren. Nico Broekhuysen, een leraar uit Amsterdam, creëerde het op basis van het Zweedse spel Ringball. In Europa en in de rest van de wereld is het een sport met veel aanwezigheid, maar in Spanje is het nog steeds een minderheid. Echter, Catalonië is één van de gebieden waar het het meest beoefend door scholen, die korfbal zien als een sport met grote waarden: gelijkheid, samenwerking, kameraadschap, niet-geweld, niet-specialisatie en gemengd onderwijs.
EEN GOEDE PLAATS OM KORFBAL TE BEKIJKEN (EN TE SPELEN)
Luis Rosa, technisch directeur van de Catalaanse federatie van korfbal, vertelt ons dat het in 1985 was dat deze sport in Catalonië arriveerde 'door de hand van een leraar lichamelijke opvoeding uit Terrassa die het op zijn school introduceerde en van daaruit raakten ze geïnteresseerd in meer centra en Clubs ontstonden in Barcelona, Badalona, Montcada i Reixach, Vacarisses, Cerdanyola of Platja d'Aro ". Catalonië heeft zelfs zijn eigen nationale team sinds 2005, toen het erkenning kreeg van de Internationale Korfbal Federatie, waardoor het het recht heeft om deel te nemen aan internationale competities. Zijn laatste grote prestatie? Brons op het EK 2016.
SPELERS, COACHES EN SCHEIDSRECHTERS
Maar als vrouwen op het korfbalveld evenveel gewicht hebben als mannen, als coaches en scheidsrechters, hebben ze nog een lange weg te gaan. "Ik ben ook coach - vertelt Berta - maar er zijn meer mannelijke coaches dan vrouwen, en bovenal zijn er meer scheidsrechters. Hier hebben we maar één scheidsrechter, die internationaal is: Olga Gandía. Toch steunt de Federatie ons en moedigt ze ons aan om dat te doen. vrouwen klimmen naar deze posities. " Een toekomst voor deze spelers die zich geen leven zonder korfbal kunnen voorstellen. "Op een dag zal ik natuurlijk met pensioen moeten - zegt Jessica - maar ik wil aan deze sport gekoppeld worden. En als ik kinderen heb, hebben ze thuis een mand!"
De foto's zijn van een Korfbal Super Cup-wedstrijd tussen de teams Barcelona en Vallparadís. © Lorena Handschoen
Voor meer informatie: catalunya.com
