De wedstrijd voor korte verhalen was actief van 10 april tot 10 mei. Dit zijn de twee winnende verhalen.
Heel erg bedankt voor jullie deelname
Het winnende verhaal gekozen door de jury van CLARA magazine
Over 40
Het was het eerste interview dat hij de afgelopen twee jaar had gehad. Het was voor de gelegenheid nauwgezet geregeld. Schoon, steil en glanzend haar, natuurlijke make-up en haar beste pak. Hij wierp nog een laatste blik in de spiegel om te zien of die perfect was, stapte uit en ging naar zijn auto, nadenkend over wat hij ging zeggen, wat hij dacht dat ze zouden vragen, welke gebaren hij moest vermijden. Ik ging het niet verpesten. Ik wilde die baan vooral. Hij was ruim van tevoren van huis vertrokken, dus hij kwam vroeg aan bij het gebouw waar het interview zou plaatsvinden. Ze hadden parkeergelegenheid, ze parkeerde op de eerste verdieping en nam de lift naar de vierde, waar ze over twintig minuten werd verwacht. Toen ze uit de lift stapte, was ze onder de indruk.Minimalistisch decor leidde haar door een lange glazen gang naar een kamer met een aanrecht en een heel mooie jonge vrouw erachter. Nadat het meisje zijn naam op een lijst had gevonden, leidde ze hem naar een andere kamer waar nog meer kandidaten wachtten. Hij kwam binnen en begroette met een simpele goedemorgen! Enkele van de aanwezige vrouwen reageerden. Anderen keken nog steeds naar hun mobiele telefoon of met hun koptelefoon op. Ze ging op een vrije stoel zitten en voelde zich ongemakkelijk. Met een snelle blik kon hij zien dat het meer dan tien jaar ouder was dan alle anderen. Ze waren onder de dertig en zij boven de veertig. Hij voelde zich ouder. Haar ouderwetse outfit, haar haar en ook make-up. Maar hij probeerde te kalmeren. Als ze haar hadden gebeld voor het interview, hadden ze iets over haar of op haar cv gezien. Hij had ervaring voor die functie. ik was klaarevenveel of meer dan die in die kamer. Dus haalde ze diep adem, bewaarde haar onzekerheden nog een dag en wachtte geduldig op haar beurt. Twee uur later, weer in zijn auto, keek hij zichzelf een paar seconden in de achteruitkijkspiegel aan. Een tranen van trots rolde over haar wang. Het was hem gelukt.
Door Susana Vázquez
Het meest gestemde verhaal
Zijn knieën doen pijn: ze zijn moe, ze dragen het gewicht van 87 jaar ervaringen en herinneringen. Maar de vreugde om je kleindochter te zien, na 6 maanden, is groter dan enige vermoeidheid. Net als andere jonge mensen moet hij buitenshuis trainen, weg van hun familie en hij verliest de glimlach waarmee zijn kleindochter altijd naar hem toe komt om hem een liefdevolle kus te geven. Vandaag is het tijd om met die genegenheid te corresponderen met de inspanning om wat wentelteefjes voor haar te maken, waar ze al zo van hield sinds ze klein was. Bereid rustig op het aanrecht de producten voor die je nodig hebt en al zo vaak hebt gebruikt: melk, suiker, kaneel, ei en brood. En hij staat op het punt zijn kleine show van liefde te beginnen. Eerst de melk op laag vuur met de kaneel. De geur van het kruid vult de keuken en voert haar terug naar de jaren dat haar moeder haar leerde geduldig melk te roeren.Zijn handen zijn samengetrokken door artritis en hij heeft moeite het oude brood te snijden. Hij gaat zitten om het rustig te doen en zichzelf niet te snijden. Hij laat het brood in de melk weken. De koekenpan en de olie zijn een beetje eng, het is niet de eerste keer dat het brandt en de wonden hebben nu tijd nodig om te genezen. Oma! Je hebt wentelteefjes gemaakt! En dat gezicht, die glimlach … ze brengen hem weer tot leven en nemen zijn vermoeidheid weg.
Door Andrea Duran
