Hoe voedseletiketten te lezen

Als je naar de supermarkt gaat en hebt geprobeerd de berichten op de voedseletiketten te ontcijferen, zul je zeker duizenden twijfels hebben. En het is dat de voedingsindustrie sommige ingrediënten 'camoufleert' of veronderstelde voordelen aan hun producten toeschrijft om je te laten kopen. Maar als u weet hoe u hun berichten moet interpreteren, wordt het moeilijker voor u om te bijten.

Verliest licht voedsel gewicht ? Als een product suikervrij is, is het dan geschikt voor diabetici? Hoe weet ik of een levensmiddel gezond is? Als u weet hoe u etiketten moet lezen, kunt u betere voedingskeuzes maken en zo gezonder eten.

De voedingsindustrie heeft echter de afleiding gespeeld bij de consument. In feite ontbrak het bij de meeste producten nog niet zo lang geleden aan de nodige informatie om te weten wat we eten. Gelukkig is dit veranderd. En vandaag zijn er regels op staats- en Europees niveau die producenten verplichten om de eindklant adequaat te informeren. Onze toewijding aan gezondheid heeft ons ook meer verantwoordelijke consumenten gemaakt. Desondanks is er nog steeds verwarring.

Welke informatie moet een label bevatten?

We kunnen drie blokken met informatie onderscheiden:

Commerciële informatie

Het is meestal te vinden in het voorste gedeelte. In dit gedeelte wordt de commerciële naam van het product, het merk, de slogan, de bijbehorende afbeeldingen, uitspraken, zegels, onderscheidingen, erkenningen enz. Weergegeven.

Laat ze je niet overbelasten . Volgens de Organisatie van Consumenten en Gebruikers (OCU) zit er in veel yoghurt met fruitsmaak nog geen 1% van.
Als het snijdt, is het geen kaas . Eigenlijk zal het een zuivelbereiding zijn.
Dit is ook geen vlees . Als je vleesproduct zet, is het eigenlijk een mengsel van vlees met toevoegingen. Check ook de ingrediëntenlijst van die producten waarin staat dat het 100% vlees is van … Soms heeft het ook nog andere toevoegingen.
Natuurlijk, zelfgemaakt of ambachtelijk . Het betekent niet dat het product geen andere toevoegingen bevat. In feite kan het gewoon een claim zijn om ons te laten geloven dat ze beter zijn.
Is het ecologisch? Zoek hiervoor het zegel van een controleorgaan dat het certificeert, bijvoorbeeld de Europese Unie of de verschillende autonome gemeenschappen.

Lijst met ingrediënten

Het is de informatie die ons het meest interesseert, omdat het ons in staat stelt te weten of dat voedsel gezond is of dat het beweert te zijn wat het is. Kortom, zodat ze ons geen grapje maken, moeten we de lijst met ingrediënten lezen. Deze verschijnen in afnemende mate. De meest voorkomende worden aan het begin aangegeven. De onderstaande afbeelding is bijvoorbeeld de ingrediëntenlijst voor een cacaocrème. Je kunt zien dat cacao niet het hoofdingrediënt is. En hoe minder ingrediënten een product bevat, hoe natuurlijker het is. Onze medewerker Carlos Ríos heeft een regel die meestal meestal werkt: als een product meer dan 5 ingrediënten bevat, is het meestal ultrabewerkt en daarom ongezond.

Het is ook suiker. Glucosestroop, zetmeel, siroop, dextrose, maltose, geconcentreerd vruchtensap, enz., Zijn synoniem voor hetzelfde ingrediënt: suiker. Volgens sinazucar.org, een project dat is ontstaan met het idee om de werkelijke hoeveelheid suiker in voedsel te vermelden, zijn er tot wel 55 verschillende manieren om het te noemen. U moet zeer oplettend zijn om de hoeveelheid die u aan het einde van de dag eet, te beheersen.
De beroemde 'E'. Additieven staan ook in de ingrediëntenlijst, die nummers worden voorafgegaan door de letter 'E'. Deze stoffen worden gebruikt om de levensduur van voedsel te verlengen, beter te bewaren, kleur, smaak of een bepaalde geur te geven. Er is een uitgebreide controle rond deze additieven. Hoe minder 'E' een product echter heeft, hoe natuurlijker het zal zijn en hoe gezonder het voor u is.

Nutritionele informatie

Het is het derde deel van een voedingsetiket en geeft aan in welke hoeveelheid de verschillende voedingsstoffen van het product zitten. De percentages staan in een tabel en de bedragen zijn berekend per 100 g (of ml bij vloeistoffen).

Het wordt ook uitgedrukt in porties. Bij sommige producten ziet u naast de referentiewaarde per 100 g / ml het percentage per portie of consumptie-eenheid. Indien vermeld, moet het aantal porties of totale eenheden ook op het etiket worden vermeld. Wees voorzichtig, want sommige merken benadrukken de voedingswaarde-informatie per aanbevolen portie - deze is meestal vrij klein - omdat het lijkt alsof het minder gram suiker of vet bevat.
Het is verplicht dat ze verschijnen. Binnen de voedingsinformatie zijn fabrikanten verplicht om de energiewaarde, koolhydraten en suikers, vetten en verzadigd, eiwit en zout te specificeren.
Het is een 'pluspunt'. Naar keuze van de fabrikant kan deze informatie worden aangevuld met een indicatie van de hoeveelheid van een of meer van de volgende stoffen: enkelvoudig onverzadigde vetten, meervoudig onverzadigde vetten, polyalcoholen, zetmeel, voedingsvezels, vitamines en mineralen (in aanzienlijke hoeveelheden aanwezig).

energiewaarde

Het is de informatie waar we normaal de meeste aandacht aan besteden, omdat het voor de meesten van ons bepaalt of een levensmiddel dik wordt of niet. Het wordt uitgedrukt in kilojoules (kj) en kilocalorieën (kcal) en soms, hoewel het niet verplicht is, verschijnt ook het percentage dat ze vertegenwoordigen van het totale aantal calorieën dat op een dag wordt aanbevolen (2000 voor een volwassen vrouw).

oog! Ze kunnen meer zijn. Houd er rekening mee dat calorieën worden aangegeven per 100 gram. Maar als het nettogewicht hoger is, zal de energiewaarde hoger zijn. Om het afrekenen te vergemakkelijken, voegen veel producten daarom de informatie toe met betrekking tot het werkelijke bedrag dat u gaat verbruiken. Neem bijvoorbeeld een blikje frisdrank.
Als het licht is, val je dan af? Nee. Ondanks wat veel mensen denken, betekent een licht product niet dat je er niet dik van wordt. Ze worden zo genoemd als er hetzelfde product is, maar met 30% meer calorieën dan de light-versie.

Vetten

Hier kun je zien dat ze meestal worden opgesplitst in totaal en verzadigd. De vetinformatie is bijna belangrijker dan de calorie-informatie. Een voedingsmiddel kan bijvoorbeeld een hogere energetische waarde hebben en toch gezonder zijn dan een voedingsmiddel dat rijk is aan verzadigd vet. De inname van deze voedingsstof mag niet meer bedragen dan 30% van de energie die we vandaag verbruiken.

Laag vetgehalte. Idealiter zou u producten moeten kiezen die minder dan 10 g totaal vet in vet bevatten. De verzadigde mag niet meer zijn dan 3 g. En een vetarm product zou minder dan 1 gram bevatten. Maar het feit dat er 'vetvrij' staat, betekent niet dat het niet bevat, aangezien die vermelding producten kan bevatten die tot 0,5% bevatten.
Trans vetten . Ze zijn het gevaarlijkst en het is niet altijd gemakkelijk om ze op te sporen. Als u gedeeltelijk gehydrogeneerde oliën of vetten in de ingrediëntenlijst leest, betekent dit dat dit het geval is.

Koolhydraten

Koolhydraten zijn voedingsstoffen die ons energie geven. Het geeft aan welk percentage koolhydraten dat voedsel heeft en daarnaast hoeveel suikers het bevat. Hoewel het niet verplicht is om te vermelden of het gratis is, toegevoegd is of dat het van nature het voedsel is. Het wordt niet aanbevolen dat de hoeveelheid koolhydraten meer dan 10% van de totale inname vertegenwoordigt.

Geen toegevoegde suikers . Het kan alleen voorkomen op het etiket van die producten waaraan inderdaad geen suiker industrieel is toegevoegd, wat niet betekent dat het voedsel het voorheen niet (en soms veel) bevatte.
Laag suikergehalte . Dit betekent dat het product maximaal 5 g suiker per 100 g of in 100 ml bevat.
Suikervrij. Dit betekent dat het voedsel in kwestie maximaal 0,5 g suiker per 100 g of per 100 ml mag bevatten.

Het is de moeite waard om de suikersoorten kort te verduidelijken:

Intrinsieke suiker. Het is de suiker die van nature aanwezig is in onbewerkte voedingsmiddelen: fruit en groenten. Deze suiker is gezond, al wil dat niet zeggen dat het aan te raden is om bijvoorbeeld elke dag een kilo meloen te eten.
Gratis suiker. Er zijn twee soorten, de toegevoegde, die wordt toegevoegd - in welke vorm dan ook - aan het voedsel, en ook de suiker die van nature aanwezig is in honing of vruchtensappen. Volgens de WHO moet de consumptie van vrije suikers worden teruggebracht tot minder dan 10% van de totale calorie-inname. In sinazucar.org voegen ze eraan toe dat een vermindering van minder dan 5% van de totale calorie-inname het meest aan te raden is voor onze gezondheid.

Eiwit

Het drukt de totale hoeveelheid eiwitten uit zonder te specificeren of het eiwitten van hoge biologische waarde zijn, die in wezen van dierlijke oorsprong zijn (ze bevatten de acht essentiële aminozuren om een volledig eiwit te worden).

Zout

Zout (natriumchloride) is een kruiderij, geen voedingsmiddel, en het misbruik ervan houdt verband met een verhoogd risico op ziekten zoals hypertensie, hart- en vaatziekten, en er wordt ook vermoed dat er osteoporose of nierstenen zijn. Momenteel consumeren we ongeveer 9 g zout. De Wereldgezondheidsorganisatie raadt echter aan om niet meer dan 5 g zout per dag te consumeren, wat overeenkomt met een theelepel koffie (oog, geen dessert, dat groter is), of 2 g natrium (de meeste dit komt van bewerkte voedingsmiddelen)

Om erachter te komen hoeveel gram zout een voedingsmiddel op het etiket voor natrium bevat, moeten we die grammen vermenigvuldigen met 2,5. Op deze manier kunnen we de hoeveelheid zout die we per dag eten beter beheersen.

Om ervoor te zorgen dat het product zo min mogelijk bevat, kunnen deze berichten u helpen:

Verlaagd zoutgehalte: 25% minder dan een vergelijkbaar product.
Laag zoutgehalte: niet meer dan 0,12 g / 100 g of ml product.
Zeer laag zoutgehalte: niet meer dan 0,04 g / 100 g of ml product.
Geen natrium of geen zout: niet meer dan 0,005 g / 100 g ml product.

Nutri-Score, kleurgecodeerde frontetikettering

Verschillende Europese landen, waaronder Spanje, hebben het Nutri-Score- voedingslogo aangenomen om het op de voorkant van productverpakkingen te plaatsen. Het doel is om consumenten op een eenvoudige en begrijpelijke manier te informeren over de voedingskwaliteit van voedingsmiddelen en hen te helpen bij het kiezen van gezondere voedingsmiddelen (en tegelijkertijd fabrikanten aan te moedigen de voedingskwaliteit van hun voedsel te verbeteren, zodat zijn beter gepositioneerd op de logoschaal).

Zoals bevestigd door CIBEROBN (Network Biomedical Research Group), die een studie hebben uitgevoerd om de effectiviteit van het logo te kennen, is wetenschappelijk bewezen dat dit de meest efficiënte etikettering is om informatie over de voedingskwaliteit van voedsel door te geven.

Dit systeem is gebaseerd op de toekenning van punten op basis van de nutritionele samenstelling per 100 g product. Het maakt het mogelijk om voedselproducten in vijf categorieën in te delen vanuit het oogpunt van voedingskwaliteit: A, B, C, D en E (5 kleuren van de Nutri-Score) weergegeven in de vorm van een ketting van cirkels die van donkergroen naar donkeroranje (van beste tot slechtste voedingskwaliteit).

De grootste cirkel is de cirkel die de algehele voedingskwaliteit van het product in kwestie aangeeft. De associatie van de cirkels met letters (A / B / C / D / E) garandeert een betere leesbaarheid.